Μην αρκεστείτε στα 6 κατοικημένα μοναστήρια των Μετεώρων: Σκήτες, ασκηταριά, ερείπια μονών, αλλά και αναστηλωμένα μοναστήρια βρίσκονται και στα υπόλοιπα βράχια και αξίζουν την επίσκεψή σας. Στα περισσότερα από αυτά θα φτάσετε έπειτα από πεζοπορία – το πυκνό δίκτυο μονοπατιών που διασχίζει τους πέτρινους γίγαντες του Θεσσαλικού κάμπου που εκ πρώτης όψεως μοιάζουν απροσπέλαστοι, δίνει την ευκαιρία ακόμη και σε όσους δεν τολμούν την αναρρίχηση να έρθουν σε επαφή με την ακόμη πιο μυστηριακή πλευρά των Μετεώρων.

Πρόκειται για τις στράτες που ακολουθούσαν και οι παλιοί μοναχοί που συνδέουν σκήτες και μοναστήρια, ενώ παρότι φτάνουν στις κορυφές των βράχων δεν είναι ιδιαίτερα απαιτητικά. Ακρως ενδιαφέρον και κατατοπιστικό είναι το βιβλίο του Αντώνη Καλογήρου (εκδ. Κριτική) για όλες τις πεζοπορικές διαδρομές των Μετεώρων, ενώ στο Καστράκι θα βρείτε αρκετούς ανθρώπους πρόθυμους να σας δώσουν οδηγίες ή και να σας συνοδεύσουν. Οι πλέον εύκολες και σύντομες διαδρομές είναι εκείνες που κινούνται στα βράχια πέριξ του Καστρακίου, τα οποία είναι και τα πιο εντυπωσιακά, και οδηγούν σε μερικά εκπληκτικά αξιοθέατα.

Ενα από τα πιο εύκολα και σύντομα μονοπάτια, διάρκειας μίας ώρας, είναι εκείνο που σκαρφαλώνει στο Αγιο Πνεύμα, τον βράχο που στέκεται επιβλητικά πάνω από το Καστράκι και οδηγεί στο σπηλαιώδες εκκλησάκι όπου λέγεται ότι ασκήτεψε ο πρώτος ερημίτης των Μετεώρων, τον 10o αιώνα. Αξίζει πραγματικά τον κόπο καθώς εκτός από το εκκλησάκι θα σας δώσει την ευκαιρία να απολαύσετε μία ανεπανάληπτη θέα από το καμπαναριό.

Στην άλλη πλευρά του βράχου του Αγίου Πνεύματος, ορατά από τον κεντρικό δρόμο προς τα μοναστήρια, βρίσκονται τα ερείπια του Αγίου Γεωργίου του Μαντηλά μέσα στη σπηλιά του οποίου ανεμίζουν πολύχρωμα μαντίλια. Πρόκειται για τα τάματα των ντόπιων που ανεβάζουν εκεί αναρριχόμενοι οι νεαροί Καστρακινοί στη γιορτή του Αγίου. Σύμφωνα με τον θρύλο, το έθιμο ξεκίνησε από μια Τουρκάλα, η οποία έταξε στον άγιο τον φερετζέ της για να σώσει τον άντρα της που είχε τραυματιστεί σοβαρά στον βράχο.

Στη βόρεια πλευρά του βράχου, τέλος, βρίσκονται οι αποκαλούμενες «φυλακές των μοναχών»: ένα κατακόρυφο σπήλαιο με σπασμένα δοκάρια και άλλα δείγματα ανθρώπινης παρουσίας. Εδώ λέγεται ότι κατέφευγαν οι μοναχοί που ένιωθαν να αμαρτάνουν ή να ασθενεί η πίστη τους για να αυτοτιμωρηθούν και να πετύχουν την πολυπόθητη μετάνοια και εξιλέωση.

Ενας άλλος υπέροχος περίπατος από την παλιά γειτονιά του Καστρακίου (μπορείτε να πάτε και με το αυτοκίνητο) θα σας φέρει στην «πλατεία» που σχηματίζεται ανάμεσα στους βράχους Πιξάρι, Μπάντοβα και Αμπάρια, όπου βρίσκεται το εκκλησάκι της Παναγίας. Στο Πιξάρι θα δείτε να χάσκουν στις εσοχές του βράχου τα ασκηταριά του Αγίου Γρηγορίου με τα ξύλινα δοκάρια και τις ανεμόσκαλες εγκαταλελειμμένες προ πολλού – ένα άριστο παράδειγμα για το πού ζούσαν οι ερημίτες πριν από την ίδρυση των μοναστηριών και την οργάνωση του μοναστικού βίου.

Πολύ κοντά τους βρίσκεται και η αναστηλωμένη σκήτη του Αγίου Αντωνίου, ενώ με πεζοπορία λίγων λεπτών θα φτάσετε στην αναστηλωμένη μονή του Αγίου Νικολάου του Μπάντοβα στον ομώνυμο βράχο. Προσαρμοσμένη άψογα μέσα στο σπήλαιο σε σχήμα που αναπόφευκτα θυμίζει μάτι, ιδρύθηκε γύρω στο 1400 και δεν κατοικείται.

Κείμενο: Ολγα Χαραμή
Φωτογραφίες: Ηρακλής Μήλας

Via www.thetravelbook.gr

Ακολουθήστε τη σελίδα της Trésor Hotels & Resorts στο Twitter και στο Pinterest! 

Από: Ανθή Σασματζόγλου

επιστροφή