Πρόκειται για το νοτιότερο τμήμα της ηπειρωτικής Ελλάδας, το τελευταίο άκρο της Βαλκανικής χερσονήσου αλλά και το δεύτερο νοτιότερο όλης της Ευρώπης μετά την Πούντα Ταρίφα της Ανδαλουσίας.

Το Ταίναρο, ή Ακροταίναρο υπάρχει ως αναφορά εδώ και χιλιάδες χρόνια, και το συναντάμε από τον Ομηρικό Ύμνο για τον Απόλλωνα μέχρι τα ιστορικά γεγονότα από μάχες που δόθηκαν στη ναυμαχία του  Ταινάρου το 1941.

Κατά την αρχαιότητα, η ονομασία της περιοχής ήταν «Μεταπέα Άκρα», το ακρωτήριο δηλαδή που βρίσκεται ανάμεσα σε δύο θάλασσες (το Λακωνικό και Μεσσηνιακό κόλπο) και αποτελούσε ένα σημείο τεράστιας σημασίας για τους αρχαίους Έλληνες.

Ήταν ένα από τα σημαντικότερα θρησκευτικά κέντρα των Λακώνων και σύμφωνα με τον Παυσανία, εδώ υπήρχε ο Ναός του Ταινάριου Ποσειδώνα, ο οποίος μάλιστα διέθετε στην πρόσοψή του ακόμη και χάλκινο αφιέρωμα με τον Κιθαρωδό Αρίωνα πάνω σε ένα δελφίνι.

Σήμερα, στη θέση του συγκεκριμένου ναού, και για την ακρίβεια ελάχιστα μέτρα πιο κάτω, συναντάμε το εκκλησάκι του Ασωμάτου για την κατασκευή του οποίου λέγεται πως χρησιμοποιήθηκαν υλικά από το ναό.

Στην ίδια περιοχή όμως του χώρου της Αρχαίας Πόλης του Ταινάρου, μπορεί κανείς να δει μέχρι και σήμερα ο διακοσμητικό ψηφιδωτό δάπεδο οικίας Ελληνιστικορωμαϊκής εποχής (1^ου αι. μ.Χ.) που σώζεται σε άρτια κατάσταση και είναι γνωστό ως «Άστρο της Αρίας».

Ένα επιπλέον στοιχείο που αξίζει να γνωρίζετε, είναι πως σύμφωνα με τον Παυσανία και τον Πλούταρχο, στην περιοχή υπήρχε και «ψυχοπομπείο», γεγονός που ενισχύει την άποψη των ντόπιων για την ονομασία «Κριτήρι» που χρησιμοποιείται για την περιοχή, σύμφωνα με την οποία δεν σημαίνει «Ακρωτήρι» αλλά «Κριτήριο των Ψυχών».

Άλλωστε, από εδώ λένε ότι ξεκινούσαν οι Πύλες του Άδη, μέσα από τις οποίες πέρασε ο Ηρακλής για να ανεβάσει τον Κέρβερο στη γη κατά τον τελευταίο του άθλο. Μα από εδώ ξεκίνησε και ο Ορφέας για να πάρει την Ευρυδίκη, και είναι εδώ που κρύφτηκε ο Άρπαλος όταν έκλεψε τους θησαυρούς του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Έτσι, με αυτές τις αναφορές τις μυθολογίας στο νου μας, κάνουμε φέτος μια βόλτα στην ευρύτερη περιοχή και διακρίνουμε από τα αρχαία λατομεία των μαρμάρων, μέχρι φυσικά τον ύψους 16 μέτρων ξακουστό Φάρο του Ταινάρου ο οποίος στέκεται εκεί από το 1882 σε υψόμετρο 25 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας. 

Από: Eleni Nikoloulia

επιστροφή