Σε ελάχιστη απόσταση από το κέντρο της Ρόδου βρίσκουμε ένα ζωντανό παραμύθι γεμάτο  εκατομμύρια πεταλούδες που πετούν ανέμελες σε ένα καταπράσινο τοπίο. Η Κοιλάδα των Πεταλούδων, δεν είναι ανακάλυψη. Είναι απλώς μια υπενθύμιση της ποικιλομορφίας και της μοναδικότητας του νησιού των Ιπποτών.

Πρόκειται για έναν μοναδικό βιότοπο σπάνιας φυσικής ομορφιάς το οποίο φυσικά προστατεύεται από το δίκτυο της Natura. Αποτελεί ένα από τα δημοφιλέστερα αξιοθέατα του νησιού, καλύπτει μια έκταση 600 στρεμμάτων και είναι ιδανική στάση για όσους αγαπούν τη φύση, λατρεύουν τις κατάφυτες εκτάσεις και ιντριγκάρονται από την παρατήρηση της καθημερινότητας της ιδιαίτερης πανίδας μιας περιοχής.

Η Κοιλάδα των Πεταλούδων πλημμυρίζει κυρίως κατά τους καλοκαιρινούς μήνες με νυχτοπεταλούδες που φτάνουν εδώ κατά χιλιάδες, κατακλύζοντας τους κορμούς των δέντρων πάνω στους οποίους βρίσκουν στέγη και ένα καταφύγιο για ξεκούραση. Τι κι αν όμως δεν σταθείτε τόσο τυχεροί ώστε να δείτε από κοντά το ανεπανάληπτο σκηνικό καφε-κόκκινων εκρήξεων που προκαλούν πετώντας; Έχετε έρθει σε έναν τόπο μοναδικής ομορφιάς, καταπράσινο, γεμάτο ρυάκια, μονοπάτια και ξύλινα γεφυράκια όμοια με αυτά που λατρεύατε να συναντάτε στα παιδικά σας χρόνια! Περπατήστε κατά μήκος της Κοιλάδας και ακολουθήστε τις κατατοπιστικές πινακίδες που άλλοτε υποδεικνύουν το σωστό δρόμο, άλλοτε τον τρόπο με τον οποίο μπορείτε να φτάσετε στο πιο ψηλό σημείο της περιοχής, και άλλοτε υπενθυμίζουν πως εδώ η ησυχία είναι απαραίτητη για να μην ταραχτούν οι πεταλούδες. Τι θα μείνει στο τέλος; Εικόνες φύσης γεμάτες οργιώδη βλάστηση και γάργαρα νερά, στιγμές που ξαποστάσατε πλάι σε φυσικά και τεχνητά φράγματα, ήχοι από μικρούς καταρράκτες και μια ολοκληρωμένη εμπειρία βαμμένη στα πράσινα.

Στο τέλος, μπορείτε να επισκεφθείτε το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Κοιλάδας, ή ακόμα και να πάρετε το δρόμο της επιστροφής και φτάνοντας στο σημείο απ' όπου ξεκινήσατε τη βόλτα σας να κάνετε μια στάση και να δοκιμάσετε σπιτική μακαρονάδα με κιμά, ένα χαρακτηριστικό πιάτο που όλοι αναζητούν στο μικρό ταβερνάκι ερχόμενοι εδώ. 

Από: Ελένη Νικολούλια

Φωτογραφίες

επιστροφή